وقتی موقع حرف زدن با دیگران از نگاه کردن به چشم آنها امتناع میکنی و به پایین، بالا و یا به اطراف نگاه میکنی رفتار تو به کمرویی، خودخواهی، بیعلاقگی، بیاعتمادی و یا موزیگری تعبیر میشه.
دقیقا به همین علته که باید در ارتباط چشمی، مهارت پیدا کنی.
اگر در برقراری ارتباط چشمی، مشکل داری چند راهکار بهت پیشنهاد میکنم:
۱. از نوزادها شروع کن. تو هر چقدر هم خجالتی باشی از نگاه کردن به چشمهای یک نوزاد خجالت نمیکشی. وقتی به نگاه کردن به چشمهای نوزادان عادت کردی، به سراغ کودکان، نوجوانان و در نهایت بزرگسالان برو. البته افراد مسن هم گزینه مناسبی هستند.
۲. به سراغ چشمهای ناشناس برو. ناشناسهایی که وحشتی ایجاد نمیکنند. مثل چشمهای یک فروشنده، یک صندوقدار، یک راننده
۳. از یک دوست بخواه که به همدیگه نگاه کنید و مدت این کارو هر بار بیشتر کنید. اگه در این تمرین، یک لبخند هم به لب داشته باشی عالی میشه. البته لبخندت باید یک لبخند دوستانه و صمیمانه باشه.ب عضیها فقط دندونشونو موقع لبخند نشون میدن در حالیکه چشمها هم باید بخندن😊
دیدگاهتان را بنویسید